-
Heb je nog geen vragen, maar wel interesse in dit onderwerp?
Samen vernieuwen.
KL Cocktail: Smart Cities
De stad is meer dan een fysieke plek – het is een verzameling van kennis in de vorm van sociaal, creatief en intellectueel kapitaal. Dit gegeven in combinatie met het gebruik van ICT-diensten en infrastructuur kun je een smart city noemen. Maar wat is een smart city precies? En wat kunnen we hiermee? Deze vragen stonden centraal tijdens de KL Cocktail van 29 maart 2013.
Martijn de Waal, onderzoeker en journalist, houdt zich bezig met de rol van digitale en mobiele media in het stedelijk ontwerp. In zijn nieuwe boek ‘De stad als interface’ gaat hij in op de manier waarop digitale media ons alledaagse leven in de stad veranderen. De hoofdstad van Zuid-Korea, Seoul, biedt een inkijkje waarin we verschillende benaderingen van smart city kunnen ontdekken. De wijk Songdo is bijvoorbeeld een planmatig aangelegde, futuristische wijk om het leven voor burgers efficiënter en veiliger te maken. Bewoners kunnen gebruikmaken van allerlei diensten, van veiligheid tot comfort. ‘The city as a service’ is de achterliggende gedacht. Maar willen mensen deze services wel? Martijn vraagt zich af: kunnen we nog kiezen? Van bovenaf is bepaald welke keuzes burgers hebben, maar kunnen zij zelf nog diensten ontwikkelen en keuzes toevoegen? Of zich aan diensten onttrekken als ze er geen prijs op stellen?
In de wijk Hongdae daarentegen wordt veel meer bottom-up georganiseerd. Dit deel van de stad is levendiger door initiatieven van burgers. Gebrek aan ruimte is opgelost door innovatief omgaan met verbouwingen en burgers hebben de mogelijkheid gekregen ruimtes naar eigen idee in te delen. Martijn de Waal concludeert dat het, naast de diensten die de overheid aanbiedt, daarom ook belangrijk is om burgers onderling te verbinden en hen de bevoegdheid te geven zelf te handelen.
Een smart city vol smart citizens
Ger Baron, initiatiefnemer van Amsterdam Smart City houdt het dichter bij huis. Net als Martijn de Waal noemt Ger de noodzaak te focussen op bottom-up bewegingen. Je moet het concept smart city niet uitleggen aan de Amsterdammer, maar burgers bewust maken van de urgentie en de mogelijkheden die het kan hebben. Door middel van voorbeelden illustreert Ger dat top-down faciliteren geen middel is voor het oplossen van alledaagse problemen. Het achterhalen van wat de burger wil is veel effectiever. De smart citizen in iedere Amsterdammer moet ontwaken om tot een smart city te komen.
Het onderwerp roept veel vragen op in het publiek en de meningen zijn nogal verdeeld. Hoewel smart cities veel kansen bieden, rijzen vragen als ‘Hoe wordt bepaald welke data gegenereerd wordt?’ en ‘Wie heeft er financieel belang bij deze data of smart cities als geheel?’. Ook is er discussie over de implicaties van al deze toepassingen. Hoe zit het met de privacy van burgers en zijn er nog mogelijkheden om je aan al deze ontwikkelingen te onttrekken? De technologie is voorhanden, maar hoe we daarmee omgaan en hoe we het willen gebruiken is nog zeer de vraag. Smart cities ontwikkelen zich in rap tempo, maar er is nog veel ruimte voor innovatie op het gebied van de smart citizen.