Vroegtijdige schoolverlaters, langdurige werkloosheid, gebroken gezinnen, sociale isolatie. Maatschappelijke vraagstukken die diep verankerd en dikwijls verergerd worden door onze traditionele, institutionele reacties. Hoe doorbreken we deze reacties en ontwerpen we onze verzorgingsstaat van de toekomst? Hoe innoveren we onderzoek, ontwikkeling en implementatie in het sociale domein? Hoe zorgen we ervoor dat we nieuwe aanpakken ontwikkelen aangezien we ervaren dat meer van hetzelfde niet werkt?
Om nieuwe technologische oplossingen te ontwikkelen, investeren bedrijven zoals Microsoft, Sony en Apple fors in onderzoek en ontwikkeling. Apple investeert 11 miljoen euro per dag aan conceptontwikkeling en snelle gebruikerstesten. Microsoft besteedt bijna 17% van zijn omzet aan onderzoek en ontwikkeling. Maar belangrijker dan de hoogte van het bedrag is waar het geld naar toe gaat: namelijk naar het ontwikkelen en testen van mogelijke oplossingen.
De sociale sector doet wel aan onderzoek & evaluatie, maar niet aan research & development. Dat is een fundamenteel verschil. Waar onderzoek & evaluatie juist na afloop van een project plaatsvindt, gaat research & development vooraf (en geeft het vorm) aan het doen. In de sociale sector wordt onderzoek gebruikt om oplossingen te valideren in plaats van om nieuwe oplossingen te genereren. Een gemiste kans, aangezien successen in de sociale sector alleen kunnen worden gerealiseerd door een systematisch proces van observeren, maken, reviseren, verwerpen en opnieuw creëren, oftewel ‘prototyping’.
Wat als de sociale sector een soortgelijk R&D-proces zoals in de tech-sector toepast? Wat als er in plaats van in onderzoek, pilots en eindevaluaties geïnvesteerd wordt in een systematisch R&D-proces? Een R&D-proces voor de sociale sector zou tot stand moeten komen op basis van de knowhow van sociale wetenschappers, ontwerpers, professionals, beleidsmakers en burgers. Het moet zich richten op concrete, actuele en lokale bestaande maatschappelijke uitdagingen in de samenleving. Oplossingen moeten al experimenterend ontwikkeld worden met en door mensen die de uitdaging zelf doormaken, – in plaats van voor hen door goedbedoelende professionals die denken dat ze weten wat het beste is. Dan pas is het mogelijk dat er transformaties plaatsvinden in diep verankerde waarden en gedragingen. Het proces van het ontwikkelen van oplossingen samen met mensen kan helpen om duurzame vernieuwing mogelijk te maken. Met andere woorden: het is niet alleen de oplossing die transformatie mogelijk maakt; het is actieve deelname aan het maken van die oplossingen!
Kennisland werkt samen met InWithForward aan een R&D-testbed voor de sociale sector.
Chris Sigaloff & Sarah Schulman